Veel mensen waren ervan overtuigd dat de gelden die de winterhulp inzamelde voor een deel aan Duitsland of aan de N.S.B. afgedragen werden De brochure 'Waarheen gaat het geld van de Winterhulp' moest deze -onjuiste- veronderstelling weerleggen.
WHN verstrekte hulp in goederen zoals dekens en kinderspeelgoed. Ook werden er waardebonnen uitgegeven, zie hieronder de afbeelding.
Tegen inwisseling van deze bonnen konden kleding, levensmiddelen en brandstoffen worden verkregen. Winkeliers waren verplicht de bonnen aan te nemen. Mensen die naar het oordeel van WHN voor waardebonnen in aanmerking kwamen konden deze afhalen op de bureau's van de organisatie zoals hieronder.
Wanneer iemand bijvoorbeeld als gevolg van invaliditeit niet in staat was de waardebonnen af te halen, dan werden zij gebracht door een medewerker van WHN. De onderstaande foto, welke op 19 december 1941 genomen werd van een Amsterdams gezin werd voorzien van het bijschrift: 'Winterhulp Nederland komt om hulp. De waardebonnen worden met vreugde begroet'.
Uit de opbrengsten van Winterhulp kregen 25 moeders een vakantie aangeboden. In de loop van de bezetting organiseerde de Nederlandsche Volksdienst vakanties voor moeders van grote gezinnen. Zij werden ondergebracht in zogenaamde Moedertehuizen.
Hieronder een Winterhulp reclamezuil waar je kon zien hoe vaak er een gulden werd uitgekeerd aan behoeftige Nederlanders.
Bron: Documentaire Nederland en de tweede wereldoorlog (uitgeverij Waanders 1990)